Ziekenzorg

OIP gezondheidscentrum (Kenia)

In 1983 openden de fraters een nieuw noviciaat in Oyugis, Kenia, voor de religieuze vorming van jonge Afrikaanse fraters. Een van de taken van deze jonge fraters was de zorg voor patiënten in een lokale kliniek. Dit werk van barmhartigheid werd steeds veeleisender met de snelle verspreiding van AIDS in de jaren tachtig. De fraters realiseerden zich dat het werk niet beperkt kon blijven tot de zorg voor de zieken en startten daarom in 1996 het Oyugis Integrated Project (OIP), dat een geïntegreerde aanpak beoogt. In die zin valt dit project niet alleen onder gezondheidszorg, want het omvat veel meer dan dat: opvang van wezen, onderwijs, een landbouwproject, en maatschappelijk werk.

Het OIP heeft in Oyugis een medische hulppost met apotheek opgezet, waar de plaatselijke bevolking tweemaal per week het spreekuur kan bezoeken. Op de hulppost worden kleine onderzoeken uitgevoerd, kan het bloed getest worden en wordt eenvoudige medische hulp verleend. Het OIP heeft de afgelopen jaren bovendien een sterk thuiszorgprogramma opgezet, waar zo’n 150 vrijwilligers bij betrokken zijn. Ze bieden hulp in de vele gezinnen in Oyugis. De thuiszorgers hebben wekelijks overleg met een verpleegkundige en krijgen bovendien bijscholing op diverse terreinen. Op het gebied van aidsremmers is er een goede samenwerking met Artsen zonder Grenzen en de lokale ziekenhuizen.

Poliklinieken in Indonesië

In Indonesië openden de fraters in de jaren negentig twee poliklinieken: in Aek Tolang en in Ge’tengan. Tot die tijd was de lokale bevolking voor medische zorg aangewezen op verder weg gelegen poliklinieken of ziekenhuizen, die bovendien niet altijd open waren. Enkele Indonesische fraters volgden een medische opleiding en deden ervaring op in ziekenhuizen van de overheid. Met hun kennis en ervaring konden de poliklinieken van start gaan. De fraters die – samen met anderen – werkzaam zijn in de poliklinieken in Aek Tolang en in Ge’tengan voorzien in de behoefte aan medische hulp voor de lokale bevolking, en ze doen dat bovendien met een houding van barmhartigheid: als er iemand buiten de openingstijden aanklopt voor hulp, dan is er altijd wel iemand die opendoet.

Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen (Tilburg)

De liefde die onder ons heerst, brengen wij speciaal tot uiting in een belangstellende zorg voor onze zieke, oude en minder valide medebroeders (Const. I, 91).

De specifieke zending van barmhartigheid is sterk afhankelijk van de context waarin een provincie of regio zich bevindt. De situatie in landen als Nederland en België verschilt duidelijk van die gebieden waar sprake is van groei. In een gemeenschap van oude en zieke medebroeders, zoals op Joannes Zwijsen in Tilburg is de ‘mantelzorg’ naast de professionele zorg erg belangrijk. De inzet van vrijwilligers moet hier zeker worden genoemd. Maar ook eigen medebroeders vervullen in deze een belangrijke rol. Het lijkt misschien over kleine dingen te gaan, maar ze zijn onmisbaar voor het goed functioneren van de communiteit én ze dragen bij aan het welzijn van andere medebroeders die op hun hulp zijn aangewezen. In de communiteit van Joannes Zwijsen zijn ook een aantal geassocieerde leden ingeschakeld in die mantelzorg; ze vormen een onmisbare schakel in het geheel en ze dragen op die manier bij aan het realiseren van de zending.