Een hartverwarmend bezoek
"Verstoot mij niet nu ik oud word; verlaat mij niet nu mijn kracht bezwijkt."
Psalm 71:9"Verstoot mij niet nu ik oud word; verlaat mij niet nu mijn kracht bezwijkt."
Psalm 71:9Op 14 juni 2025 gingen de Ambassadeurs van de Worldwide Brotherhood in Zambia op pad om ouderen te steunen en op te beuren.
Dit initiatief was meer dan een liefdadig gebaar; het was een krachtige demonstratie van broederschap in actie. Het bezoek werd geleid door frater Prosper Chungu en frater Michael Kabwe, die vergezeld werden door een toegewijd team van zeven jonge ambassadeurs. Samen bezochten ze vijf huizen van ouderen in hun lokale gemeenschap. Ze brachten essentiële goederen, maar ook een betekenisvolle emotionele en spirituele verbinding.
Het belangrijkste doel van deze missie was om compassie, zorg en solidariteit uit te breiden naar ouderen – leden van de samenleving die vaak over het hoofd gezien, geïsoleerd of verwaarloosd worden. In een tijd waarin materialisme en een snelle levensstijl de boventoon voeren, wilde dit initiatief de gemeenschap herinneren aan de waarde die ouderen nog steeds hebben.
Door rechtstreeks in contact te komen met ouderen hoopten de ambassadeurs de generatiekloof te overbruggen, de waardigheid van ouderen te bevestigen en de wijsheid te eren die alleen tijd en ervaring kunnen brengen. Het bezoek wilde de ouderen weer vreugde geven, hoop geven en het gevoel dat ze erbij horen versterken.
Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste activiteiten die tijdens elk bezoek plaatsvonden:
Opening in gebed
Elk huisbezoek begon met een gebed, een spirituele uitnodiging voor Gods aanwezigheid, bescherming en zegeningen. Het gebed diende als herinnering dat alle daden van liefde en vriendelijkheid geworteld zijn in geloof en goddelijke leiding.
Warme interactie en vriendschap
Na het gebed namen de ambassadeurs de tijd om in gesprek te gaan met de oudere bewoners. Er werd gelachen, er werden verhalen verteld en er was wederzijdse waardering. De vriendschap creëerde een warme, familieachtige sfeer en bood emotionele troost aan degenen die vaak lange uren alleen doorbrachten.
Woorden van aanmoediging
De ambassadeurs spraken bemoedigende woorden om de ouderen te herinneren aan hun betekenis in de gemeenschap. De ambassadeurs benadrukten dat ze niet vergeten of in de steek gelaten worden en dat hun aanwezigheid de samenleving blijft verrijken. Hoewel deze woorden eenvoudig waren, hadden ze een diepe emotionele impact.
Luisteren naar wijsheid
De ambassadeurs luisterden aandachtig toen de ouderen hun levenservaringen, verhalen over veerkracht en overpeinzingen over het verleden deelden. Deze momenten waren zowel ontroerend als verhelderend. De wijsheid die wordt doorgegeven dient als leidraad voor de jongere generatie en verdiept hun respect voor degenen die voor hen de weg hebben gebaand.
Geschenken
Het team deelde voedsel, hygiëneproducten zoals zeep en andere essentiële huishoudelijke artikelen uit. Hoewel de spullen bescheiden waren, had het gebaar een grote emotionele betekenis. De blijdschap en dankbaarheid die de ouderen uitten, toonden aan dat geven, wanneer het met liefde gebeurt, enorm krachtig is.
Afsluiten in gebed
Om elk bezoek af te sluiten, kwam het team opnieuw samen in gebed om God te danken voor de kans om te dienen en om voortdurende bescherming en vrede te vragen voor de ouderen en hun huizen.
De reacties van de ouderen waren overweldigend emotioneel en oprecht. Velen waren zichtbaar ontroerd – sommigen met tranen van vreugde, anderen met uitingen van diepe dankbaarheid. Voor verschillende van hen was het maanden of zelfs jaren geleden dat iemand hen had bezocht of zo lang met hen had gesproken. De eenvoudige aanwezigheid van de ambassadeurs gaf hen opnieuw het gevoel erbij te horen en herinnerde hen eraan dat ze nog steeds geliefd, gezien en gewaardeerd worden.
Een oudere vrouw zei: “Ik dacht dat de wereld mij vergeten was. Vandaag voel ik me weer levend.”
Voor de ambassadeurs liet de ervaring een blijvende indruk achter. Ze hebben een diepe waardering voor de ouderen en zijn zeer gemotiveerd om mensen in nood te blijven bijstaan.
“Deze ervaring heeft mijn hart geopend. Ik heb geleerd dat dienstbaarheid niet gaat om wat we materieel geven, maar om de liefde en aanwezigheid die we brengen.”
Deze inspanning dient als een krachtige herinnering voor elke gemeenschap: onze ouderen zijn schatten, geen lasten. Ze verdienen het om geëerd, gevierd en omarmd te worden met open armen. Laten we, in ons streven om meer compassievolle en verenigde samenlevingen op te bouwen, denken aan de handen die de wereld hebben gebouwd waarvan we nu genieten.
Moge dit initiatief meer jonge mensen inspireren om op te staan met mededogen in hun hart en hun handen uit te steken in dienstbaarheid om de vermoeiden op te beuren, te luisteren naar de vergetenen en te wandelen met de gebrokenen. Door dit te doen, eren we niet alleen anderen, maar verrijken we ook onze eigen menselijkheid.
Frater Prosper Chungu CMM, Zambia
Vorige
Pilgrims of Hope in Kenia