Leven in gemeenschap

Ons leven en werken begint in de gemeenschap waarin we leven. Dáár krijgen onze idealen een concrete vorm en van daaruit vertrekken we voor ons werk in de wereld rondom ons.

Leven in gemeenschap

Een van de wezenlijke dingen van frater zijn is: leven in een gemeenschap. Over het algemeen wonen we in kleine gemeenschappen, samen met andere fraters en soms ook met enkele andere huisgenoten.

Op verhaal komen

In onze communiteiten hebben we een ‘thuis’, daar hebben we onze meest nabije medebroeders met wie we de dagelijkse ervaringen, vreugden en zorgen delen. We ontmoeten elkaar aan tafel, ontvangen samen onze gasten, lezen samen de Schrift en hebben vieringen en een gezamenlijk gebed. We vullen elkaar in onze gemeenschappen aan, ondersteunen elkaar en houden elkaar scherp: thuis komen we op verhaal en mogen we ons ‘gezien’ weten.

Ons leven en werken begint in de gemeenschap waarin we leven. Dáár krijgen onze idealen van barmhartigheid en broederschap een concrete vorm en van daaruit vertrekken we voor ons werk in de wereld rondom ons.

Kwetsbaar en kostbaar

Leven in gemeenschap is een van de krachtigste aspecten van een fraterleven, maar ook een van de kwetsbaarste. We mogen ons als fraters gelukkig prijzen met mooie communiteiten en een kostbare traditie van gemeenschapsleven. We proberen werkelijk om de belangrijkste dingen samen te delen: niet alleen ons huis en bezit, maar ook wat ons bezielt. Zo doen we ons best om het oude schriftwoord ‘en zij hadden alles gemeenschappelijk’ opnieuw werkelijkheid te laten worden. Dat lukt natuurlijk niet altijd, want leven in gemeenschap is écht een uitdaging. We lopen daarbij ook tegen onze persoonlijke beperkingen aan, net als alle andere mensen die als familie of in een ander verband onder één dak leven. Het vormgeven van religieus gemeenschapsleven is niet eenvoudig, het vraagt tijd om het te leren.

Spanningsveld

Het is een feit dat het voor veel religieuze congregaties op dit moment moeilijk is om gemeenschapsleven goed gestalte te geven: dit is een probleem dat wereldwijd wordt onderkend. Het is kennelijk moeilijk om te bouwen aan christelijk gemeenschapsleven in een maatschappelijke context die heel andere waarden en normen naar voren brengt. De wereld waarin we leven wordt gekenmerkt door een sterke individualisering, misschien nog wel meer dan we onderkennen, en een gemeenschappelijk leven dat vaak te lijden heeft van een drukke werkcultuur, versnipperde vrijetijdscultuur en opdringerige media.

Een goede balans

We streven naar een goede balans tussen werk, studie en gemeenschapsleven. We proberen  de mogelijkheden van nieuwe media te benutten zonder ons daardoor teveel in beslag te laten nemen. We zoeken steeds naar een levensstijl die eenvoudig en geloofwaardig is en past bij ons religieuze geloften. We willen laten zien wat het ideaal van christelijk gemeenschapsleven kán betekenen in een wereld die door andere waarden wordt geregeerd, en een duidelijk en geloofwaardig signaal afgeven van hoop, geloof en broederschap.

Ook al maken we het ideaal niet in alle opzichten waar, toch proberen we het: om samen met anderen vorm te geven aan christelijk leven, elke dag opnieuw.